Emekli Öğretmen, Tedavi Gören Çocuklar için Resim Dersleri Vermeye Başladı

İzmir’de görev yaptığı Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde tedavi gören çocuklar için söz veren Resim Öğretmeni Serpil Subaşı (51), emekli olduktan sonra ders vermeye başladı. Çocuklarla birlikte resim yaparak bir yıl boyunca sergi açan Subaşı, “Resim öğretmeni olmadığını görünce, emekli olduktan sonra geleceğimi söyledim. Buradaki öğretmenlerim, ‘Hocam, emekli olduktan sonra burayı unutursunuz’ dedi. Ancak ben geçen yıl emekli oldum ve gönüllü olarak gelmeye başladım” şeklinde konuştu.

1995 yılında açılan hastane sınıfında öğretmenlerin tedavi gören çocukların eğitimlerine destek olmaya devam ettiği Behçet Uz Çocuk Hastalıkları Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde, haftada bir gün hastaneye giderek çocuklara resim dersleri veren Subaşı, öğrencilerle birlikte yaptığı resimleri sergiledi. Serginin açılışını Hastane Başhekimi Doç. Dr. Dilek Orbatu yaptı.

Subaşı’nın gönüllü olarak katıldığı resim derslerine dair konuşan Nevzat Efe Susam adlı 12 yaşındaki bir öğrenci, “Öğretmenimi çok seviyorum” dedi. Subaşı ise çocuklarla birlikte resim yapmanın hem onlar için sosyalleşme aracı hem de mutluluk kaynağı olduğunu belirterek, “Tedavi gören çocuklarımızın en çok morale ihtiyacı var. Onları mutlu etmek, moral vermek adına çocuklarımızla olmaya karar verdim” açıklamasında bulundu.

“Çocuklarımızı mutlu etmek için onlarla birlikte olmaya karar verdim”

Serpil Subaşı, “Öğretmen olduğumu, birlikte resim yapacağımızı söylediğimde çok mutlu oluyorlar. Başta isteksiz olanlar bile daha sonra resim dersi keyifle bitiriyor. Karaciğerimden rahatsızlandığım için ben de bir süre hastanede kaldım. Bu nedenle tedavi gören çocukları daha da iyi anlayabiliyorum. Tedavi gören çocuklarımızın en çok morale ihtiyacı var. Onları mutlu etmek, moral vermek adına çocuklarımızla olmaya karar verdim” şeklinde konuştu.

“Çocuklar için mutluluk kaynağı oluyor”

Subaşı, “Nezih Yaşar Bor ve Gülistan Çelik Hocam da çok iyiler, bana kucak açtılar ve seve seve geliyorum. Bir tuval üzerindeki resimde aslında çok sayıda tedavi gören çocuğumuzun çizgileri, boyaması var. Bunu yan yana gelip birlikte yapamasalar da bitirdiklerinde aslında birlikte bir çalışmanın sonucu olduğunu söylüyorum. Bunu bilmek bile onlar için bir sosyalleşme aracı ve mutluluk kaynağı oluyor. Bana tekrar ne zaman geleceğimi sorduklarında çok mutlu oluyorum. Kaybettiğimiz öğrenciler de oldu, onların derin hüznünü hissediyoruz ama elimizden geldiğince soğukkanlı olup diğer çocuklarımıza destek oluyoruz” ifadelerini kullandı.

7 aydır lösemi tedavisi gören 7’nci sınıf öğrencisi Nevzat Efe Susam (12) ise, “Öğretmenlerimi çok seviyorum” dedi.

(DHA)